مرثیه جناب مولاناحافظ ابولحسن احمدعلی سربازی ملازهی

برخاک پاک کوه ون صدهاسلام من ببر

کوه ون اکنون غمگین بودزیرانداردعمر

بشنوتوای جان دلم اینک پیام حوزه ام

من منبع علم وهنرهستم گلستان عمر

تنها شدم من ای بلوچ عهدوفاکردازتوبلوچ

ایزدبکن توتفسرم دشمن کمین ومنتظر

دل هاخزین وغمزده ازدوری یاران شد

یاران زودی پرزدندمااین چنین تنهاپدر

دنیاهمین جای غم است غم های ماپی درپی است

شکرخداگرم اگرروزجزابخشدثمر

پارسال اینجاگلم قطب زمان نوردلم 

ان رهبرکل منیان روح تنم حسرت عمر

یاران پی اش رفتندشتاب چون تشنه اندرسوی اب

گلهای باغ این چمن چون زود رفتنددرسحر

کوه ون دعاهای سحرکردی توای سلطا رهر

یارب دعایم کن قبول اعدادین زیروزبر

ارام دل بودیم ماچون که توبودی باخدا

باسوزدل نالهاکردی تونزدمقتدر

ازبحرعرمان برعلوم شدبهره وتاجیک وروم

خم هاچوامدبروجودبادیدن رویت سوز 

افغان وهندوپاک برم افتاب علمت شد

این سرودخاطره انگیزازبزرگوام حضرت مولانامحمدعمرسربازی رحمه الله علیه روحش شادیادش گرامی                     یاعالم بزرگ خدادوست بود............................................